تصمیم رکابزنان جاده از روی ناچاری، رایگان رکاب می زنیم - مجله سرگرمی

مهدی سهرابی در گفت و گو با خبرنگاران درباره ثبت نام نکردن تیم های باشگاهی جاده ایران در اتحادیه جهانی دوچرخه سواری برای حضور در تورهای بین المللی اعلام کرد: سال گذشته 6 تیم ثبت نام کردند اما بودن و نبودنشان هیچ فرقی نکرد چون وقتی تیم در مسابقات شرکت نکند، ارزشی ندارد . حداقل یک تیمی ثبت نام کند که همیشه در مسابقات باشد و این ارزشمند است. سال های گذشته تیم های پتروشیمی و شهرداری تبریز بودند که از دوچرخه سواری حمایت می کردند اما نابودشان کردند. تنها تیم خوبی که باقی مانده بود، پیشگامان بود که آن هم با این وضعیت ارز به مشکل برخورد. پیشگامان تا جایی که توانست حمایت کرد و یک زمانی 10 مسابقه در سال شرکت و برای ایران امتیاز جمع می کرد اما اکنون آنقدر به مشکل برخورد که نتوانست اعزامی داشته باشد و به بن بست برخورد. برای بازی های آسیایی یک سال بود که تیم ها کنار کشیده بودند و نتیجه اش را در جاکارتا دیدید و آن تازه اولش بود و از این به بعد شرایط بدتر هم می گردد.

او ادامه داد: زمانی هم که باشگاهی نباشد ، دوچرخه سواری خود به خود نابود می گردد. به هر حال فدراسیون تا حدی می تواند هزینه نموده و به مسابقات اعزام کند. با این وضعیت بودجه و هزینه ها در نهایت بتواند 2، 3 مسابقه اعزام کند و بیشتر از این نمی تواند. ما تا جایی که در توانمان باشد تلا ش می کنیم برای ایران افتخارآفرین باشیم اما حداقل امکانات باید فراهم باشد. فدراسیون، کادرفنی و ملی پوشان دارند از جان و دل مایه می گذارند اما کار کردن با این شرایط و نتیجه دریافت سخت است. اگر ما از لحاظ امکانات هم به مشکل بر خوریم با این وضعیت ارز نمی توانیم یک دوچرخه و یا حتی یک جفت طوقه بخریم.

سهرابی در پاسخ به این پرسش که فکر می نماید چه راه حلی برای اینکه دوچرخه سواری جاده ایران بیشتر از این آسیب نبیند وجود دارد، تاکید نمود: در این شرایط بهترین کاری که فدراسیون می تواند انجام دهد این است که دنبال دعوتنامه باشد و بتواند در مسابقات شرکت کند. چون تیم ملی دیگر نیازی به ثبت نام ندارد. البته خود رکابزنان هم راضی هستند حتی به صورت رایگان رکاب بزنند چون فقط می خواهند در مسابقات باشند. اگر تیم ملی بتواند دعوتنامه بگیرد و رکابزنان در مسابقات شرکت نمایند ، می توانند امتیاز جمع نمایند و دوباره دوچرخه سواری ایران به رده های بالایی که سالهای گذشته داشته، برسانند. این کار انجام گردد خیلی بهتر است تا اینکه تیمی با رکابزنان قرارداد ببندد که معلوم نیست چه زمانی می خواهد پول رکابزنان را بدهد و یا به مسابقه اعزام کند یا نه. از طرفی رکابزنان هم با آن تیم قرارداد ببندند دیگر نمی توانند برای جای دیگری رکاب بزنند.

او در مورد دلیل حضور دوباره اش در تیم ملی پس از دلسردی که بعد از بازی های آسیایی برایش به وجود آمده بود، توضیح داد: ما هم کنار برویم دیگر چیزی نمی ماند اما الان یاری حال فدراسیون، تیم ملی و دوچرخه سواری ایران هستیم و در این شرایط هرکاری از دستمان برآید کم نمی گذاریم. به نظرم اگر تمرینات درست باشد و خوب برنامه ریزی کنیم با همین شرایط هم می توانیم نتیجه بگیرم.10-15 سال پیش هم امکانات آنچنانی نداشتیم اما موفق بودیم.

رکابزن ملی پوش ایران با اشاره به تغییر کادرفنی تیم ملی و اینکه همدوره اش سرمربی شده است نیز گفت:همه با من همدوره هستند(باخنده). کادرفنی قبلی هم در حد توان به تیم ملی یاری کرد و چیزی کم نگذاشت. محمود پراش از قهرمانان با تجربه و فرد قابل قبولی است. اگر ما بتوانیم برای جاده هم از پتانسیل های خوبی که در ایران داریم مانند مجید ناصری استفاده کنیم ، دوچرخه سواری با همین شرایط هم می تواند به آنچه می خواهد ، برسد.

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری

namasho.ir: نماشو: طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت